Νέα πυκνότητα πάστορα στο Kümmersbuch: Μια εορταστική δεξίωση για τον Birner
Η πρώτη λειτουργία με τον πάστορα Birner στο Hahnbach προσέφερε μια χαλαρή ατμόσφαιρα και χιουμοριστικά ανέκδοτα στα εγκαίνια.

Νέα πυκνότητα πάστορα στο Kümmersbuch: Μια εορταστική δεξίωση για τον Birner
Η εγκατάσταση του νέου πάστορα στη μονάδα ποιμαντικής φροντίδας Hahnbach-Gebenbach-Ursulapoppenricht ήταν μια εκδήλωση που χαρακτηρίστηκε από μια ευχάριστη και χαλαρή ατμόσφαιρα. Η εκκλησία συγκεντρώθηκε για να καλωσορίσει τον πάστορα Μπίρνερ και έγινε αμέσως αντιληπτό ότι όλοι οι παρευρισκόμενοι ήταν σε εορταστική διάθεση.
Ο δήμαρχος Bernhard Lindner προκάλεσε μερικά γέλια στην αρχή όταν επεσήμανε ότι ο πάστορας Birner θα ζήσει προσωρινά στο μικρό χωριό Kümmersbuch ενώ το πρυτανείο στο Hahnbach ανακαινίζεται. «Αυτή είναι ίσως η μόνη κοινότητα με τόσο μεγάλη πυκνότητα ποιμένων», παρατήρησε χαμογελώντας, καθώς εκεί ζει και ο συνταξιούχος πάστορας Hans Peter Heindl.
Μια χιουμοριστική εισαγωγή
Μετά την τελετουργική εγγραφή στο Χρυσό Βιβλίο, ο πάστορας Μπίρνερ είχε έτοιμο ένα διασκεδαστικό ανέκδοτο. Θυμόταν τον δάσκαλό του στο δημοτικό σχολείο να λέει πάντα, «Τυπικό!» και πρόσθεσε ότι η «κακή καλλιγραφία» του τον βάζει πρώτο στο νέο βιβλίο. «Οι επόμενες συμμετοχές θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα όμορφες για να το καλύψουν», είπε χαμογελώντας.
Στο τέλος της λειτουργίας, ο Birner έδωσε ιδιαίτερο έπαινο στα «γενναία αγόρια του βωμού». Προληπτικά τον είχαν ρωτήσει εκ των προτέρων πόσο θα διαρκέσει η γιορτή. Για να τους δώσει μια ιδέα, συνέκρινε τη διάρκεια με έναν αγώνα ποδοσφαίρου: «Πρώτα το πρώτο ημίχρονο, μετά ένα διάλειμμα, ακολουθούμενο από το δεύτερο ημίχρονο και, αν τα πράγματα πάνε άσχημα, μια διαδικασία πέναλτι».
Μια κοινωνική συγκέντρωση
«Λοιπόν, αγαπητοί», είπε στο τέλος της ευχαριστιακής γιορτής, «τώρα υπάρχει η διαδικασία των πέναλτι!», κάτι που έκανε ξεκάθαρες τις ευχαριστίες του προς όλους τους εργαζόμενους και τους συναδέλφους εορτάζοντες. Ωστόσο, τα αγόρια του βωμού δεν φαινόταν να αισθάνονται υπό πίεση επειδή ήταν ακόμα ζωηρά και δραστήρια κατά τη διάρκεια του ποτού που ακολούθησε στον κήπο της ενορίας. Ήταν προφανές ότι οι εορτασμοί δεν ήταν απλώς μια επίσημη υπόθεση, αλλά και μια ευκαιρία να ενισχύσουμε την κοινότητα και να γιορτάσουμε μαζί.